سلام بهونه قشنگ من برای زندگی

آره بازم منم همون دیونه همیشگی

فدای مهربونیات چه میکنی با سرنوشت؟!

دلم واست تنگ شده بود این نامه رو برات نوشت!

حال من و اگه بخوای رنگ گلای قالیه

جای نگاهت بدجوری تو صحن چشمام خالیه

ابرا همه پیش منن اینجا هوا پر از غمه

از غصه هام هرچی بگم جون خودت بازم کمه

دیشب دلم گرفته بود رفتم کنار آسمون

فریاد زدم یا تو بیا یا منو پیشت برسون

فدای تو یه وقت شبا بی خوابی خسته ات نکنه

غم غریبی عزیزم سرد و شکسته ات نکنه

چادر شب لطیفتو از روت شبا پس نزنی

تنگ بلور آبتو یه وقت ناغافل نشکنی

اگه واست زحمتی نیست بر سر عهدمون بمون

منم تو رو سپردمت دست خدای مهربون

راستی دیروز بارون اومد منو خیالت تر شدیم

رفتیم تا اوج آسمون با ابرا هم سفر شدیم

از وقتی رفتی آسمون پر کبوتره

زخم دلم خوب نشده از وقتی رفتی بدتره

فدای تو نمی دونی بی تو چه دردی کشیدم !

حقیقتو واست بگم به آخر خط رسیدم

رفتی و من تنها شدم با غصه های زندگی

قسمت تو سفر شدو قسمت من آوارگی

به خاطرت مونده یکی همیشه چشم به راهته

یه قلب تنها و کبود هلاک یک نگاهته

من میدونم‌من میدونم همین روزاعشق من ازیادت میره

بعدش خبر میدن بیا که داره عشقت میمیره

عکسای نازنین تو با چند تا گل کنارمه

یه بغض کهنه چند روزه دائم در انتظارمه

تنها دلیل زندگی! با یه غمی دوست دارم

داغ دلم تازه میشه اسمتو وقتی میارم

وقتی تو نیستی چه کنم با این دل بهونه گیر

مگه نگفتم چشاتو از چشم من هیچ وقت نگیر

حرف منو به دل نگیر همش غم غریبیه

تو رفتی من غریب شدم چه دنیای عجیبیه!

میگم شبا ستاره ها تا می تونن دعات کنن

نورشون بدرقه پاکی لحظه هات کنن

تنها دلیل زندگیم!

با یه غمی دوستت دارم...

____________$$$$$
___$$_________$$$
__$$$$_______$$$___$$$$$
_$$$$$$_____$$$___$$$$$$$
$$$_$$$$___$$$__$$$$____$
$____$$$$_$$$$_$$$
_______$$-$$$$$-$$----$$$$$
____$$$$$$$$$$$$_$$$$_$$$$$
___$$$$$$$$$$$$$$$$$_____$$$
__$$$__$$$$$$$$$$$$________$
_$$___$$$$$$$$$$$$$$$$$
$$___$$$$_$$$_$$$__$$$$$
$___$$$$___$$__$$$$___$$$
____$$$_____$$___$$$____$$
____$$______$$$___$$$____$
____$$_______$$____$$$
____$________$$$____$$
____ _________$$$____$
_____________$$$
_____________$$$
____________ $$$
____________$$$
___________$$$
_________$$$$$
________$$$$$

زيباترين كلمه؟...... عشق

     زشت ترين كلمه؟....بي وفايي

           پاك ترين كلمه؟.................اشك

                     بي همتاترين كلمه؟............تنهايي

                            بي معناترين كلمه؟.......جدايي

                                    جذاب ترين كلمه؟....آشنايي

منو تنها نزار ، عشقم نزار! این خونه خالی شه

منو تنها نزار ، عشقم مگه، این گریه خواهش نیست؟!

اگه با هم نمیسازیم جدایی ،راهه حلش نیست!

منو تنها نزار عشقم ، که من تنهات نمیزارم

نگو که ،واهمه دارم ، صبوری کن ، تحمل کن، دلم میخواد ببینی،من چه فرقی با همه دارم

نگو که ، واهمه دارم، صبوری کن، تحمل کن ، دلم میخواد ببینی، من چه فرقی با همه دارم

اگه ، از دست آدم ها، همش تیشه به ریشم بود

نمیمردم ،واسه اینکه یکی مثله تو پیشم بود

شکنجه دیدم از دوریت ، که گریه ،اعترافم شد

همین دنباله تو گشتن ، یه جورایی طوافم شد

منو تنها نزار، عشقم منم سهمی ازت دارم

همین یه دلخوشی رو من ، تویه دنیا فقط دارم

منو تنها نزار عشقم، که من تنهات نمیزارم

عشق یعنی  تا سحر دریا شدن             

      مثلیک پروانه  بی  پروا شدن   

              عشق یعنی سر به زیر انداختن  

                        درحریم دلبری  جان   باختن          

                                عشق یعنی بر سر دار آمدن  

                                      بی  محابا  دیدن  یا ر آمدن  

                                             
...´´´´´´´´´´´,;****,´´´´
´´´´´´´´´´´´,*¨¨,“¨¨*,´´´
´´´´´´´´´´´,**¨¨¨@“;“;;-…
´´´´´´´´´-,¨**¨¨¨¨“)““-““““
´´´´´´´´//,***¨¨¨¨*
´´´´´´´(,(**/*“¨““¨¨*
´´´´´´((,*/*;);*)¨¨¨¨*
´´´´´((,**)*/**/¨¨¨”¨*
´´´´,(,****.:)*¨¨¨¨¨¨*
´´´((,*****)¨¨¨¨¨¨¨*
´´,(,***/*)¨*¨¨¨¨,¨*
´´,***/*)¨*¨¨,¨*
´)*/*)*)*¨¨*
/**)**¨¨“\\)\\)
*/*¨¨¨¨,...)!))!).....,(
“,¨¨¨¨_)--“--“------/_.                                             

عشق یعنی پرزدن بی بال وپر  

         دیده را  دریا  نمودن تا  سحر   

               عشق  یعنی  گفتگو  با کربلا  

                       سر کشیدن  باده  از جام  بلا

                             عشق یعنی دیده برخنجرزدن 

                                   مثل طوطی درقفس پرپرزدن                                   

_______________%%
______________%%%
_____________%%%%%
____________%%%%%%
_____________%%%%
_____________%%%
_____________%%%
_____________%%%
_____________%%%
_____________%%%
_____________%%%
_____________%%%
_____________%%%__%%
_____________%%%__%__%
_____________%%%___%__%
_____________%%%___%___%
_____________%%%___%___%
_______%%____%%%__%____%
______%__%__%%%%%%____%%
______%___%%_____%____%%
_______%____%%%%%____%%
________%___________%%
_________%_________%%
_________%%________%%
________%%_________%%%
_______%%___________%%%
______%%______________%%
_____%%________________%%
_____%%_________________%%
_____%%%________________%%
______%%_______________%%%
_______%%%____________%%%
_________%%%%________%%%
___________%%%%%%%%%                                                  

عشق یعنی گم  شدن  در جام  می

        راز  دل بی پرده  بشنیدن  زنی

              عشق  یعنی  خاک  پای  خاکیان

                    می  زدن در  حلقه ی   افلاکیان

                       عشق یعنی مثل یک گل وا شدن

                                 فــارغ  از  بی  تابی  دنیـــا  شـدن

اندوهم را

نیمی به زمین دادم

نیمی به آسمــــــــــــــان

نیمــــــــــــی آب شد نیمی آبی

*

تنهایی ام را

نیمی به آسمان دادم

نیمی به زمیـــــــــــــــن

نیمی مـــــــــــــــــــــــــــاه شد

نیمی مـــــــــــــــــــــــــــــــــــــاهی ! !

*

سکوتم را

نیمی به زمین دادم

نیمی به آسمـــــــــــــان

نیمی رعــــــــــــــــــــــد شد

نیمی طــــــــــــــــــــــــــــــــوفان ! !

*

چه فرق می کند

در ابتـــــدای راه باشم

یا در انتـــــــــــــــــهای راه

وقتی به تــــــــــــو ختم نمی شود!

وقتی هر لحظه تنـــــــــــــــها تر میوم! !

*

آیینه ی قفس نمی گذارد

پرنــــــــــــــــده فراموش کند

یــــــــــــــــــــک لحظه تنهایی خود را!

سکوت هم نمی گذارد که من تنهایی خود را فراموش کنم! !

*

آموختم درابتدای سفر

هر چه نزدیک تر به تــــو

آسمــــــــــــــــــــــــــــــان آبی تر

در انتهای راه آسمـــــــــــــــــان تیره شد ! !

*

در ابتدای راه

به من پر بخشیـــدی

پریـــــــــدم در ابتدای راه

برای تــــو قــــــفس خالی مـاند

برای من آسمان آبی ، تیــــــــــره شد ! !

*

سنگی در آب انداختم

که دایره ای بسازم به بزرگی عشق

ماهـــــــــــــــــــــــــــــــــــی ای مرد وبالا آمد ، آه

سال هاست قانون عــــــــشــــــــــــــــق بههم ریخته است

مـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــنفراموش کرده ام ! !

*

پرنده به پر بدل شد

پــــر به پـــــــــــــرنده

آب به آبــــــــــــــی بدل شد

مــــــــــاه به مــــــــــــــــــاهی

رعــــــــد به طـــــــــــــــــــــوفان

قــــــــــــــفــــــــــــــس خـــــــــالـــــــی

جـــــــــــهان از عـــــــــــــشق تـــــــــــــهی

تـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــو به خودت بدل شدی

مــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــن به تنهایی .

راهی برای رفتن

                        نفسی برای بریدن

                                           كوله بارم بر دوش

                                                           مسافر میشوم گاهی...

عشقی برای خواندن

                                بغضی برای شكفتن

                                                        خاطراتم در دست

                                                                       بازیچه میشوم گاهی...

نگاهی در راه

                           اعتمادی پرپر

                                                   پاهایم خسته

                                                                     هوایی میشوم گاهی...

فكرهای كوتاه

                    صبری طولانی

                                           صدایی در باد

                                                                زمستان میشوم گاهی...

روزهای رفته

   ماه های مانده

                                              تقویم ام بی تاب

                                                                      دلم تنگ  میشود گاهی...

جای پایی سرد

                        رد پایی گنگ

                                           در این سایه ی تنهایی

                                                                           چه بی رنگ میشوم گاهی...

باغ بی برگ تنهای قلبم

بوته ی  خیال  من  د راین روزهای بهاری سبز شده   و   جوانه   زده   است

و در هر تنهایی محض من به بار می نشیند و غنچه می دهد و  با گل   های

تازه شکفته شده عطروجود تورا درفضا می پراکند و قلب و روح خسته ی

مرا مست روی تو و یاد تو را در ذهن پر تشویش من تداعی می کند..........

اما افسوس که این بوته ی سبز به خزان بی مهری تو بر خورد و از زردی

که به سان پاییز پیشه کردی به زردی نشست وخشکیدوتک تک گلبرگ های

قرمز رنگش کم کم رنگ باخت و از سرخی به سیاهی گروید وپژمرد و در

باد های وحشتناکی که در شبهای بی تو بودن می وزید و همه چیز را با خود

می برد، رها شد............

تاب و توان گفتن این را ندارم که بهارم به پاییزی زرد و بی روح تبدیل شده و

درآستانه ی زمستانی تیره به سرمی برد. چه کنم پاییزای دل من که زردی اش

چشم را می نوازد بهاری بود که سبزی اش نیز چشم را نوازش می کرد ولی

عاشق شد و دیگر نای سبز شدن دوباره رانداشت...............

افسوس که گرچه گل خیال من خیالی بود ولی باغ بی برگ و خزان دیده ی قلبم

سخت واقعی بود و کسی یارای انکار آنرا نداشت.........

افسوس که درآن پاییزسرد وبی روح که کابوس تنهایی هرلحظه کشنده ترمی شد

داشت واقعیت پیدا می کردو تنهایی داشت سراسر قلبم را به تسخر خود می آورد

و مرا رام خود می ساخت.............

آه که من در میان این باغ وحشتزا تنها ماندم و این  رد پای تو بوده که  به  طرف

بی نهایت گام نهاده بودی و از من دور شده ای .................

شاید اگر درآن باغ برای من حتی کهنه کرباس کوچکی ازمحبت بود که  مرا

 گرممی کرد من زمستان پیش رو را پشت سر می گذاشتم و با امید به آینده به

 بهارمی رسیدم ولی هزاران افسوس که تو آنرا نیز با خود بردی...............

دیگر برای من امیدی نیست .من در این باغ بی برگ تنهای قلبم

                                 **می میرم-از پا می افتم............................

من اگر روح پریشان دارم


من اگر غصه هزاران دارم


گله از بازی دوران دارم


دل گریان،لب خندان دارم


به تو و عشق تو ایمان دارم


در غمستان نفسگیر، اگر


نفسم میگیرد


آرزو در دل من


متولد نشده، می میرد


یا اگر دست زمان درازای هر نفس


جان مرا میگیرد


دل گریان، لب خندان دارم


به تو و عشق تو ایمان دارم


من اگر پشت خودم پنهانم


من اگر خسته ترین انسانم


به وفای همه بی ایمانم


دل گریان، لب خندان دارم

به تو و عشق تو ایمان دارم

قطره‌ دلش‌ دریا می‌خواست. خیلی‌ وقت‌ بود که‌ به‌ خدا گفته‌ بود.
هر بار خدا می‌گفت: از قطره‌ تا دریا راهی‌ست‌ طولانی. راهی‌ از رنج‌ و عشق‌ و صبوری. هر قطره‌ را لیاقت‌ دریا نیست.

قطره‌ عبور کرد و گذشت. قطره‌ پشت‌ سر گذاشت.
قطره‌ ایستاد و منجمد شد. قطره‌ روان‌ شد و راه‌ افتاد. قطره‌ از دست‌ داد و به‌ آسمان‌ رفت. و هر بار چیزی‌ از رنج‌ و عشق‌ و صبوری‌ آموخت.
تا روزی‌ که‌ خدا گفت: امروز روز توست. روز دریا شدن. خدا قطره‌ را به‌ دریا رساند. قطره‌ طعم‌ دریا را چشید. طعم‌ دریا شدن‌ را. اما…
روزی‌ قطره‌ به‌ خدا گفت: از دریا بزرگتر، آری‌ از دریا بزرگتر هم‌ هست؟
خدا گفت: هست.
قطره‌ گفت: پس‌ من‌ آن‌ را می‌خواهم. بزرگترین‌ را. بی‌نهایت‌ را.
خدا قطره‌ را برداشت‌ و در قلب‌ آدم‌ گذاشت‌ و گفت: اینجا بی‌نهایت‌ است.
آدم‌ عاشق‌ بود. دنبال‌ کلمه‌ای‌ می‌گشت‌ تا عشق‌ را توی‌ آن‌ بریزد. اما هیچ‌ کلمه‌ای‌ توان‌ سنگینی‌ عشق‌ را نداشت. آدم‌ همه‌ عشقش‌ را توی‌ یک‌ قطره‌ ریخت. قطره‌ از قلب‌ عاشق‌ عبور کرد. و وقتی‌ که‌ قطره‌ از چشم‌ عاشق‌ چکید، خدا گفت: حالا تو بی‌نهایتی، چون که‌ عکس‌ من‌ در اشک‌ عاشق‌ است.

___________________¶¶¶¶
_______________¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
___________¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶_¶¶¶
_________¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
_______¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
______¶¶¶¶¶¶¶¶_______¶¶¶¶¶¶¶¶¶___¶¶¶¶
_____¶¶¶¶¶¶¶______________________¶¶
_____¶¶¶¶¶¶___¶¶¶¶¶________________¶
____¶¶¶¶¶¶___¶¶¶1¶¶¶
____¶¶¶¶¶¶___¶¶111¶¶
____¶¶¶¶¶¶___¶¶¶1¶¶¶
____¶¶¶¶¶¶____¶¶1¶¶
_____¶¶¶¶¶¶___¶¶1¶¶
_____¶¶¶¶¶¶¶¶_¶¶¶¶¶
______¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
_______¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
_________¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
______¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
__¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
____¶¶¶¶11111111111111111¶¶¶¶¶
_______¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
______________¶¶_1_¶¶¶¶¶¶¶¶¶
______________¶¶_1_¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
______________¶¶_1_¶¶__¶¶¶¶¶¶
______________¶¶_1_¶¶___¶¶¶¶¶¶
______________¶¶_1_¶¶___¶¶¶¶¶¶
______________¶¶_1_¶¶___¶¶¶¶¶¶
______________¶¶_1_¶¶___¶¶¶¶¶
______________¶¶_1_¶¶__¶¶¶¶¶¶
______________¶¶_1_¶¶¶¶¶¶¶¶¶
______________¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
______________¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
_____________¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
____________¶¶¶¶¶¶¶¶¶
___________¶¶¶¶¶¶¶_¶¶
__________¶¶¶¶¶¶_1_¶¶
__________¶¶¶¶¶¶_1_¶¶
__________¶¶¶¶¶¶_1_¶¶
__________¶¶¶¶¶¶_1_¶¶
__________¶¶¶¶¶¶_1_¶¶
___________¶¶¶¶¶_1_¶¶
____________¶¶¶¶_1_¶¶
______________¶¶_1_¶¶¶¶¶¶
______________¶¶_1_¶¶¶¶¶¶¶¶
______________¶¶_1_¶¶¶¶¶¶¶¶¶
______________¶¶_1_¶¶¶_¶¶¶¶¶
______________¶¶_1_¶¶__¶¶¶¶¶
______________¶¶___¶¶¶¶¶¶¶¶¶
______________¶¶___¶¶¶¶¶¶¶¶
______________¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
______________¶¶¶¶¶¶¶¶¶
_____________¶¶¶¶¶¶¶¶¶
____________¶¶¶¶¶¶¶¶¶
___________¶¶¶¶¶___¶¶
___________¶¶¶¶¶___¶¶
___________¶¶¶¶¶___¶¶
____________¶¶¶¶___¶¶
____________¶¶¶¶___¶¶
______________¶¶___¶¶¶¶¶¶
______________¶¶___¶¶¶¶¶¶¶
______________¶¶___¶¶_¶¶¶¶¶
______________¶¶___¶¶___¶¶¶¶
_______________¶¶_¶¶_____¶¶¶
________________¶¶¶______¶¶¶

 
آرام باش ،ما تا همیشه مال همیم ، همیشه عاشق و یار همیم

آرام باش عشق من ، تو تا ابد در قلبمی ، تو همه ی وجودمی
بیا در آغوشم ، جایی که همیشه آرزویش را داشتی ، جایی که برایت سرچشمه آرامش است
آغوشم را باز کرده ام برایت ، تشنه ام برای بوسیدن لبهایت
بگذار لبهایت را بر روی لبانم ، حرفی نمیزنم تا سکوت باشد بین من و تو و قلب مهربانت
خیره به چشمان تو ، پلک نمیزنم تا لحظه ای از دست نرود تصویر نگاه زیبای تو
دستم درون دستهایت ، یک لحظه رها نمیشود تا نرود حتی یک ذره از گرمای دستان لطیف تو
محکم فشرده ام تو را در آغوشم ، آرزو میکنم لحظه مرگم همینجا باشد ، همین آغوش مهربانت
چه گرمایی دارد تنت عشق من ، رها نمیکنم تو را تا همیشه باشی در کنار قلب من
قلب تو میتپد و قلب من با تپشهای قلبت شاد است ، هر تپشش فریاد عشق و پر از نیاز است
آرامم ، میدانم اینک کجا هستم ، همانجایی که همیشه آرزویش را داشتم ،همانجایی که انتظارش را میکشیدم و هر زمان خوابش را میدیدم آن خواب برایم یک رویای شیرین بود....
در آغوش عشق ، بی خیال همه چیز ، نه میدانم زمان چگونه میگذرد و نه میدانم در چه حالی ام
تنها میدانم حالم از این بهتر نمیشود ، دنیای من از این عاشقانه تر نمیشود
گرمای هوس نیست این آتش خاموش نشدنی آغوش پاکت
عشق است که اینک من و تو را به این حال و روز انداخته ، عشق است که اینک ما را به عالمی دیگر برده ، عشق است که من و تو را نمیتواند از هم جدا کند هیچگاه
خیلی آرامم ، از اینکه در آغوشمی خوشحالم

________________$$$$$
_______________$$$$$__$$________$$$$$$$$
__________$$$$__$$$$___$$_____$$$$$____$$
______$$$___$$$$________$$_$$$______$$$
___$$$_$$$$______________$$_______$$$
$$$_$$$$________________$$______$$$
$$$$_________________$$$_____$$$
$$________________$$$_____$$$
$$_____________$$$_____$$$
_$$________$$$$____$$$$
__$$____$$$_____$$$$
___$$_$$$$___$$$$
____$$_____$$$$
__$$_____$$$$
$$____$$$$
$$_$$$$
$$$$$_____$$$$$___________$$$$$__________
_________$$$$$$$_________$$$$$$$_________
_________$$$$$$$_________$$$$$$$_________
__________$$$$$___________$$$$$__________
__$$$$_____________________________$$$$__
_$$$$$$___________________________$$$$$$_
__$$$$$$_________________________$$$$$$__
___$$$$$$_______________________$$$$$$___
____$$$$$$$___________________$$$$$$$____
______$$$$$$$_______________$$$$$$$______
_________$$$$$$___________$$$$$$_________
____________$$$$$$ $$$$$$$$$$$____________
______________$$$$$$$$$$$$_______________

ميدوني گاهي سخت ترين افتادن کدومه؟

اينکه وسط شلوغي و خنده

يهو

بيافتم به يادت . . .  دوست دارم

کارامروزم نیست که بغض می کنم به حرفهایی که نمی فهممشان!

لج میکنم باخاطره هایی که نمی خواهمشان!

ومی شکنم

زیربارنگاههایی که نمی شناسمشان!

تومی دانی٬

چرافاصله اینهمه دور و

گریه اینهمه فراوان و

خانه اینهمه سوت و کوراست؟

تو می دانی

چه شدراه دریا را گم کردیم؟

چه شدنفسهایمان بوی غربت گرفت؟

ازمن نپرس!!!

من سالهاست تنها چشمان تورا می خوانم.

بامن از دریا

ازباران

ازخواب خوش کبوتران مهاجر

بامن از هرآنچه در سینه داری سخن بگو.

من نیزخواهم گفت.

برایت ازدل بیقرار و

پای جامانده در راه و

خوابهای بی توکابوس و

هرآنچه در سینه دارم خواهم گفت.

خواهم گفت:

عطردریا که در کوچه می پیچد

می فهمم آمده ای.

واعتراف خواهم کرد:

چشمان تو اگر نبود

کافر می شدم به خدایی که سیاه را آفرید!

________________________________?????_____?????
______________________________???____??_??_____???
_____________________________??________??__________??
____________________________??__________?____________??
________??????____________??________________________??
_____???????????________??________________________??
____?????????????_______??_______________________??
___???????????????______??______________________??
___????????????????______??___________________??
___????????????????_______??_________________??
____???????????????_______???_______________??
_______???????????_______??__??_____________??
___________???????______????___??__________??
____??????__??????????????_____??_____??
__??????????????????????________??__??
_????????????????????_____________????
??_?????_????????????_______________?
?__?_??__????????????
_____?__????????????
_______?????????????
_______??????????????
_______???????????????
________???????????????
_______???????__????????
______???????_____???????
____?????????________??????

دوست  دارم عشقم

به سلامتى قلب و چشمي که همه بهش چشم

میدوزن اما به هر کس دوخته نمیشه ،


سلامتى دستایى که خالى بودن

رو واسه پر بودن به هرکسى نمى فروشه ،


به سلامتى قلبى که ما توش فقط منم

  تو هواش كسي پرنميزنه

پسر به دختر گفت اگه یه روزی به قلب احتیاج داشته باشی اولین نفری

هستم که میام تا قلبمو با تمام وجودم تقدیمت کنم. دختر

لبخندی زد و گفت ممنونم.

تا اینکه یه روز اون اتفاق افتاد.حال دختر خوب نبود...نیاز فوری به قلب

داشت...از پسر خبری نبود...دختر با خودش می گفت: می دونی که من

 هیچ وقت نمی ذاشتم تو قلبتو به من بدی و به خاطر من خودتو فدا

کنی...ولی این بود اون حرفات؟...حتی برای دیدنم هم نیومدی...شاید من

دیگه هیچ وقت زنده نباشم...آرام گریست و دیگر هیچ چیز نفهمید...

چشمانش را باز کرد،دکتر بالای سرش بود. به دکتر گفت چه اتفاقی

افتاده؟ دکتر گفت نگران نباشید،پیوند قلبتون با موفقیت انجام شده.شما

باید استراحت کنید...در ضمن این نامه برای شماست!..

دختر نامه رو برداشت،اثری از اسم روی پاکت دیده نمی شد،بازش کرد

ودرون آن چنین نوشته شده بود: سلام عزيزم.الان كه اين نامه رو ميخوني

من در قلب تو زنده ام.از دستم ناراحت نباش كه بهت سر نزدم چون

ميدونستم اگه بيام هرگز نميذاري كه قلبمو بهت بدم..پس نيومدم تا بتونم

اين كارو انجام بدم..اميدوارم عملت موفقيت آميز باشه

.(عاشقتم تا بينهايت)

دختر نمی تونست باور کنه...اون این کارو کرده بود...اون قلبشو به دختر

داده بود...

آرام آرام اسم پسر رو صدا کرد و قطره های اشک روی صورتش جاری

شد...و به خودش گفت چرا حرفشو باور نکرد...

چه زود فراموش شدم تو ذهنا خاموش شدم

شدم بده تو قصه راحت فراموش شدم

غصه ها توی قلبم امونمو بریده

درست میگن که آدم از عشق خیری ندیده

هرچی میگن دروغه باور نکن می شکنی

میگن بهت که عشقم فقط تو تو قلبمی

این روزا بد غرورت زیره پاهات له میشه

از غم عشق و دوری چشمای تو تر میشه

خلاصه که عزیزم از من به تو نصیحت

هرچی دیدی دم نزن نشین تو پای صحبت

بهانه ها جور واجور دروغا ثابت میشن

گل هایی که تو چیدی یکدفعه پرپر میشن

میگفت نفس کشیدن بی تو برام حرومه

میگفت دوست دارم من دوست دارم دیونه

دیدی چه آسون گذشت رفت سراغ دیگری

تورم کنار میذاره ؟ انتخاب آخری ؟

دختر بي همتا

مامان

در ايستگاه قطار به انتظار نشسته ام. مي گويند قرار است قطار خوشبختي بيايد. سالهاست که

در اين ايستگاه به ريل هاي زندگي چشم دوخته ام تا ببينم چه موقع چرخ هاي قطار خوشبختي بر روي اين ريل ها خواهد لغزيد.

صداي سوت قطار مي آيد و کم کم قطار را مي بينم، مي گويند قطار زندگي است، سفيد، سفيد، سفيد.

صداي گريه نوزادي با صداي سوت قطار به گوشم مي رسد، نوزاد اولين نفس عشق را در قطارمي کشد، به سرعت باد از کنارم مي گذرد و من به انتظارنشستم. باز صداي سوت قطار سکوت مرا مي شکند، مي گويند قطار عشق است.

مي خواهم زودتر آن را ببينم، از دوردست ها پيدا مي شود. با خود عشق همراه دارد. سرخ، سرخ، سرخ.

دختري دستان کوچکش را براي من تکان مي دهد و مادرش او را به داخل قطار مي کشد،

چقدر قطار عشق زيباست.پس قطار خوشبختي کي به ايستگاه مي رسد؟

باز صداي سوت قطار سکوت لحظه هايم را مي شکند. ريل هاي زندگي اين بار چه توشه اي همراه دارند؟

قطار جاودانگي و صداي الله اکبر، سبز، سبز، سبز. مرد سوزن بان به کنارم مي آيد وزمزمه مي

کند که بايد برود. سوار قطار ابديت مي شود و مي رود. تنها شدم، او هم رفت ديگر چشمانم

سويي ندارد. صدايي به گوشم مي رسد، صداي سوت قطار است. قطار خوشبختي مي آيد.

چقدر زيباست هفت رنگ عشق و من با آن همراه مي شوم. مي بينم خوشبختي در لحظه هاي

گم شده زندگي من بوده است و من چه بيهوده سال ها به انتظار آن نشسته ام.

خوشبختي در نگاه مرد سوزن بان، در دستان دخترک کوچک نهفته بود.


"خوشبختي خود من بودم، فکرم، عشقم و خدا که هميشه با من بود"

اتل متل جدايي    عشق بي همتا كجايي ؟؟؟؟؟

عشقم شده پريشون    يه دل دارم پراز خون

عشقم رفته هندستون      دلم شده قبرستون

يه عشق ديگه بردار     يه دنيا غصه بردار

اسمشو بزار بچگي      تا اخر زندگي

اچين و واچين تموم شد     عمر منم حروم شد

بيا تا برات بگم قصه ي بره و گرگ

كه چطور اشنا شدن توي اين دشت بزرگ

اخر شب بود بره گرگو نميديد                               

بره از گرگسياه حرفاي خوبي مي شنيد

بيا تا بگم برات  ...... گرگ بد بود

كه با نيرنگ وفريب به سراغم اومده بود .....

از وقتی که مردم دلتنگی هایم چندین برابر شده است.

یادت هست؟

حتی آن روزها که تمام ثانیه هایش را برای با تو بودن خرج می کردم٬

آرام و بی صدا می گفتمت:

دلتنگم.

و این دلتنگی لعنتی هیچگاه رهایم نکرد٬ تا لحظه ی مرگ!

دوستت دارم٬ شیرین ترین کلمه ایست که در این مکان عجیب و غریب برایت می نویسم.

وقتی تازه زیرخاکی شدم قدیمی تر ها تشر می زدند

که چرا هنوز هم به آن بالا فکر می کنی؟

در این جا اندیشیدن به آن بالاها چندان خوشایند نیست.

هنوز موریانه ها به چشمانم نرسیده اند.

می دانی؟  من نگران قلبم هستم

اگر آن را هم بخورند دیگر با کجای وجودم باید دوستت داشته باشم؟

اینقدر از من نترس شب سوم بعد از مرگم

آمدم به خوابت که همین را بگویم، اما از ترس جیغ زدی و از خواب پریدی.


نفهمیدم چرا تا این حد وحشت کردی ! اما ببین...

به خدا من همان عاشق سابقم فقط...

فقط کمی مرده ام !

♥♥♥♥قلب خانه ايست با دو اتاق:

دريكي از اين اتاق هارنج خابيده است ودر ديگري خنده .....

پس مواظب باش وقتي مي خندي با صداي خنده هات بلندنباشه ....

چون رنج از خواب بيدار ميشه .....♥♥♥♥

قرار نبود

بين عشقمون وقفه بيوفته

قرارنبود

عشق كسي رو از ديگري سير كنه

قرار نبود

كسي به هواي شكستن دل ديگري بمونه

قرارنبود

كسي جزخودمون روي دلامون تاثير بزاره

قرار نبود...........

قرار نبود............

مي بندم اين دو چشم پر آتش را

تا ننگرد درون دو چشمانش
تا داغ و پر تپش نشود قلبم
از شعله نگاه پريشانش
مي بندم اين دو چشم پر آتش را
تا بگذرم ز وادي رسوايي
تا قلب خامشم نكشد فرياد
رو مي كنم به خلوت و تنهاي
اي رهروان خسته چه مي جوييد
در اين غروب سرد ز احوالش
او شعله رميده خورشيد است
بيهوده مي دويد به دنبالش
او غنچه شكفته مهتابست
بايد كه موج نور بيفشاند
بر سبزه زار شب زده چشمي
كاو را بخوابگاه گنه خواند
بايد كه عطر بوسه خاموشش
با ناله هاي شوق بيآميزد
در گيسوان آن زن افسونگر
ديوانه وار عشق و هوس ريزد
بايد شراب بوسه بياشامد
ازساغر لبان فريباي
مستانه سر گذارد و آرامد
بر تكيه گاه سينه زيبايي
اي آرزوي تشنه به گرد او
بيهوده تار عمر چه مي بندي
روزي رسد كه خسته و وامانده
بر اين تلاش بيهده مي خندي
آتش زنم به خرمن اميدت
با شعله هاي حسرت و ناكامي
اي قلب فتنه جوي گنه كرده
شايد دمي ز فتنه بيارامي
مي بندمت به بند گران غم
تا سوي او دگر نكني پرواز
اي مرغ دل كه خسته و بي تابي
دمساز باش با غم او ‚ دمساز

فکر کردن به تو ، کار شب و روز من شده ، بس که حالم گرفته است ، چشمانم غرق در اشکهایم شده ….

دیگر گذشت ، تو کار خودت را کردی ، دلم را شکستی و رفتی ….

همه چیز گذشت و تمام شد ، این رویاهای من با تو بود که تباه شد…

انگار دیگر روزی نمانده برای زندگی ، انگار دیگر دنیای من بن بست شده ، راهی ندارم برای فرار از غمهایم…

این هم جرم من بود از اینکه برایت مثل دیگران نبودم، کسی بودم که عاشقانه تو را دوست داشت ،دلی داشتم که واقعا هوای تو را داشت ….

دیگرگذشت ، حالا تو نیستی و من جا مانده ام ، تو رفته ای و من بدون تو تنها مانده ام ، تو نیستی و من اینجا سردرگم و بی قرار مانده ام….

فکر دل دادن و دلبستن را از سرم بیرون میکنم ، هر چه عشق و دوست داشتن است را از دلم دور میکنم،اگر از تنهایی بمیرم هم دلم را با هیچکس آشنا نمیکنم….

دیگر بس است ، تا کی باید دلم را بدهم و شکسته پس بگیرم، تا کی باید برای این و آن بمیرم؟

در حسرت یک لحظه آرامشم ، دلم میخواهد برای یک بار هم که شده شبی را بی فکر و خیال بخوابم…

تو هم مثل همه ، هیچ فرقی نداشتی ، هیچ خاطره ی خوبی برایم جا نگذاشتی ،حالا که رفتی ، تنها غم رفتنت را در قلبم گذاشتی….

گرچه از همان روز اول میخواستمت ، گرچه برایم دنیایی بودی و هنوز هم گهگاهی میخواهمت ، اما دیگر مهم نیست بودنت ، چه فرقی میکند بودن یا نبودنت؟

سوز عشق تو هنوز هم چهره ام را پریشان کرده ، دلم اینجا تک و تنها راهش را گم کرده ، این شعر را برای تو نوشتم بی پرده ، هنوز هم دلت نیامده و خیالت ، خیال مرا پریشان کرده …

ای کاش ذره ای ثانیه هایی که کنارت بودم می ایستادند
و زمان متوقف بود
تا دستانت را به همان قدرتی که فشردم می فشردم.
کاش هرگز لحظه خداحافظی نمی رسید
اما دیگر نمی توانم
و زودتر از امروز به دیدارت می آیم.
دوستت دارم.

من این شب زنده داری را دوست دارم
من این پریشانی را دوست دارم
بغض آسمان دلتنگی را دوست دارم
گذشت و دلم عاشق شد ، بیشتر گذشت و دلم دیوانه ات شد من این دیوانگی را دوست دارم
چه بگویم از دلم ، چه بگویم از این روزها ، هر چه بگویم ، این تکرار لحظه های با تو بودن را دوست دارم
بی قرارم ، ساختم با دوری ات ، نشستم به انتظار آمدنت ، من این انتظارها و بی قراریها را دوست دارم
چونکه تو را دارم ، چون به عشق تو بی قرارم، به عشق تو اینجا مثل یک پرنده ی گرفتارم
به عشق تو نشسته ام در برابر غروب ، این غروب را با تمام تلخی هایش دوست دارم
من این نامهربانی هایت را دوست دارم ، هر چه سرد باشی با دلم، من این سرمای وجودت را نیز دوست دارم
من این بی محبتی هایت را دوست دارم ، هر چه عذابم دهی ، من آزار و اذیتهایت را دوست دارم
هر چه با دلم بازی کنی ، من این بازی را دوست دارم
مرا در به در کوچه پس کوچه های دلت کردی ، من این در به دری را دوست دارم
مرا نترسان از رفتنت ، مرا نرجان از شکستنت ، بهانه هم بگیری برایم ، بهانه هایت را دوست دارم
من این اشکهایی که میریزد از چشمانم را دوست دارم ، آن نگاه های سردت را دوست دارم
بی خیالی هایت را دوست دارم ، اینکه نمیایی به دیدارم هم بماند،غرورت را نیز دوست دارم....
تو یک سو باشی و تمام غمهای دنیا هم همان سو، من تو را با تمام غمهایت دوست دارم....
هر چه بگویی دوست دارم ، هر چه باشی دوست دارم ، مرا دوست نداشته باشی ، من دوستت دارم
من این ابر بی باران را دوست دارم ، من این کویر خشک و بی جان را دوست دارم، این شاخه خشکیده و بی گل را دوست دارم ، من اینجا و آنجا همه جا را با تو دوست دارم....
من این شب زنده داری را دوست دارم
اگر با تو بودن خطا است و من گناهکار ،من گناه کردن را با تو دوست دارم...

بی مهری هایت به حساب دلم ، اشکهایم را که در می آوری نیز به حساب چشمانم من این حساب اشتباه را دوست دارم....

گاهی دلم نمی خواست تو را ببینم ام تو در کنارم بودی و نقس هایت یخ روزهایم را باز می کرد.

گاهی دلم نمی خواست تو را بخوانم اما تو مثل یک ترانه ی زیبا بر لبم زندگی می کردی.

من در کنار تو بودم بی آنکه شور و نوایی داشته باشم.

بی انکه بدانم تو از خورشید گرمتری.

بی آنکه بدانم تو از همه ی شعرهایی که من از بر کرده ام شنیدنی تری.

من در کنار تو بودم اما دریغا نمی دانستم کجا هستم.

نمی دانستم از اسما نها و زمین چه می خواهم.

هر شب در دیوان حافظ دنبال کسی می گشتم که مرا تا دروازه های قیامت ببرد.

من انگار منتظر بودم که کسی بیاید که قلبش زادگاه همه ی گلها باشد.

وقتی به من نگاه میکردی چشم هایم را بستم .

وقتی در جاده های خاطره غزل خواندی ایستادم و خاموش ماندم.

مهربانانه آمدی سنگدلانه رفتم.

از شکفتن گفتی از خزان سرودم ناگهان مه همه جا را گرفت.

حرفهایم مرطوب شد و چشمهایت با ابرهای مهاجر رفتند.

شب امد و چراغها نیامدند.ظلمت آمد و چشمهایت نیامد.

شب در دلم چنان خیمه زد که انگار هزاران سال قصد اقامت دارد.

کاش نی ها از جدایی من و تو حکایت میکردند.

اکنون می خواهم دنیا پنجره ای شود و من از قاپ ان به افق نگاه کنم.

و انقدر دعا بخوانم که تو با نخستین خورشید به خانه ام بیایی.

اکنون دوست دارم باغهای زمین را دور بریزم انگاه گلهای تازه ای بیافرینمو

تقدیم تو کنم.......

باور نكردي عشقمو ،راضي شدي ببيني شكستمو

رنجوندي تو قلب خستمو ،با اين كه ديدي پر و بال بستمو

تو كه ميگفتي ميموني تا هميشه كنارم

حالا نيستي كه ببيني جز تنهايي كس ندارم

گفتي كه عاشقمي هميشه ،كسي براي تو من نميشه

حالا ميفهمم كه شبيهم به تموم دنيا هنوزم باورم نميشه

چطوري شد ،كه كندي دلتو از من به زودي

يادم نميره دستات ،تو دستم، قدم ميزديم اره تو بودي

اون همه عشقوعلاقه كجا رفته كه داشتي

نكنه پاي يكي ديگه دلتو بازم جا گذاشتي

حرفات از يادم نميره كه ميگفتي هر كسي

نميتونه بياد بشينه تو قلبت به اين راحتي

ولي تو نيستي كه ميزدي انگار اون حرفارو

من همش تكرار ميكنم تووجودم دردامو

شبا كه ميخوام بخوابم فكرت نميزاره بخوابم

اخه چرا شكستي رفتي و دادي عذابم

 هنوزم باورم نميشه

سلام مهربونم ،میدونم بنده خوبی نیستم،میدونم تنهام نذاشتی

میدونم با وجود گناهایی که داشتم همیشه مراقبم بودی

خدا جونم باز هم تنهام نذار،کنارم باش

الان بیشتر از قبل ازت انتظار دارم،چون به غیر از خودم

باید مراقب یکی دیگه هم باشی که ازم دوره ولی دلم باهاشه

جونم به جونش بنده،بیشتر از خودم یا هر چیز و هر کس دیگه ای دوسش دارم

یکی که به خاطر من غرورشو شکست و کاریو انجام داد

که دوست نداشت،خدا جونم اگه اون طوریش بشه من نمیتونم زنده بمونم

حالا حکمت کاراتو میفهمم کسی که مال من بود و عاشقم

برام فرستادی،قول میدم لیاقتشو داشته باشم

عشقم دوست دارم

خدا جون عاشقتم

مردی مشغول تمیز کردن ماشین نوی خودش بود.ناگهان پسر ۴ ساله اش سنگی برداشت وبا آن چند خط روی بدنه ماشین کشید.مرد با عصبانیت دست پسرش را گرفت و چندین بار به آن ضربه زد. او بدون اینکه متوجه باشد، با آچار فرانسه ای که دردستش داشت، این کار را می کرد!در بیمارستان، پسرک به دلیل شکستگی های متعدد، انگشتانش را ازدست داد. وقتی پسرک پدرش را دید، با نگاهی دردناک پرسید: بابا!! کی انگشتانم دوباره رشد میکنند؟ مرد بسیار غمگین شد و هیچ سخنی برزبان نیاورد.. او به سمت ماشینش برگشت و از روی عصبانیت چندین بار با لگد به آن ضربه زد. در حالی که ازکرده خود بسیار ناراحت و پشیمان
بود، جلوی ماشین نشست و به خط هایی که پسرش کشیده بود نگاه کرد. پسرش نوشته بود:
«« دوستت دارم بابایی»»